Filmy i seriale które są podobne do Blood-C Jeśli lubicie "Blood-C" to prawdopodobnie szukacie Anime, atmosferyczny i ekscytujący filmy albo seriale o / z japońska uczennica, wyimaginowany, wioska, śmiertelne stworzenie, dobro kontra zło, niebezpieczeństwo i nadprzyrodzony tematami gatunków Animacja, Akcja i Fantasy nakręcone w Japonia.
Data utworzenia: 21 maja 2009, 11:33. W każdym serialu jest grono pozytywnych bohaterów, których lubimy, a nawet jednak czarne charaktery nadają kolorytu fabule Kiedy pan się poprawi? Jedną z najbardziej mrocznych serialowych postaci jest niewątpliwie Janusz Tracz z „Plebanii”. To człowiek bezwzględny, pozbawiony skrupułów, który nie zawaha się użyć najbardziej perfidnego podstępu, by osiągnąć swój cel. Aktor Dariusz Kowalski już od dziewięciu lat gra Tracza. Za każdym razem, pytany o swoją rolę podkreśla, że prywatnie jest pozbawiony cech swojego bohatera. – Mam nadzieję, że poza fizycznym podobieństwem nie łączy nas kompletnie nic – śmieje się Dariusz Kowalski. Jednocześnie aktor przyznaje, że granie czarnego charakteru jest atrakcyjne, bo złe postaci są bardzo charakterystyczne, przez co łatwiej je zauważyć. Jakie są minusy? Niewątpliwie fakt, że nie można liczyć na sympatię ze strony widzów. – Ludzie identyfikują mnie z Traczem. Starsze panie pytają mnie: „Kiedy pan się poprawi?” – opowiadał aktor w jednym z zimna, przebiegła Tamara Arciuch jest komediowym czarnym charakterem. Grana przez nią Karolina Łapińska to zarozumiała, chorobliwie ambitna i zimna kobieta, która za wszelką cenę starała się zdobyć Maksa (Tomasz Kot). Dzięki temu, że jej rola jest mocno przerysowana, a do tego zabawna, aktorka nie odczuwa negatywnych skutków bycia „tą złą”. – Kiedy już ktoś do mnie podchodzi, to po to, aby wyrazić swoją sympatię. Nawet jeśli wywołuję w kimś niezbyt pozytywne uczucia, to nie mówi mi tego. Przeważnie spotykam się z miłymi reakcjami ludzi – mówiła Arciuch dziennikarzom. Widocznie reżyserzy widzą w niej idealny czarny charakter, bo w kolejnym serialu „Teraz albo nigdy!” też gra negatywną postać – bizneswoman, która rozbija małżeństwo. Femme fatale to również Andżelika Piechowiak, czyli Mirka, szefowa Kingi Zduńskiej z „M jak miłość”, która uwodziła Pawła (Rafał Mroczek). Aktorka przyznaje, że ma szczęście do złych charakterów, bo grała już tego typu bohaterki w „Plebanii” i „Pensjonacie pod Różą”. – Mam jednak nadzieję, że nie jestem tak do końca negatywnie postrzegana przez widzów. Nie narzekam na to, bo granie czarnych charakterów sprawia mi frajdę – mówiła niedawno aktorka. Grana przez nią Mirka już wkrótce znów namiesza w rodzinie Zduńskich. Zaproponuje młodej mamie Kindze (Kasia Cichopek) szybki powrót do pracy na nowych, bardzo korzystnych warunkach. Czy jednak za tą ofertą nie będzie się krył kolejny podstęp?
Lista zawiera podobne filmy ułożone na podobieństwe. Silnik referencyjny podniósł ekscytujący, Anime, urzekający i czas filmy i seriale z fabułą zawierającą tematy superbohater, Akcja na żywo, czarny charakter, bohaterowie, nadprzyrodzona moc, kumpel i supermoc głównie w gatunkach Dramat, Sci-Fi i Akcja.
For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Czarny punkt (serial telewizyjny). Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Czarny punktZone blanche Logo serialu Gatunek thrillerdramat kryminalny Kraj produkcji FrancjaBelgia Oryginalny język francuski Twórcy Mathieu Missoffe Główne role Suliane BrahimHubert DelattreLaurent Capelluto Liczba odcinków 16 Liczba serii 2 Produkcja Produkcja Vincent Mouluquet Reżyseria Thierry PoiraudJulien Despaux Scenariusz Mathieu MissoffeAntonin Martin-HilbertFlorent Meyer Muzyka Thomas CouzinierFrédéric Kooshmanian Zdjęcia Christophe Nuyens Scenografia Eddy Penot Czas trwania odcinka 50-61 minut Pierwsza emisja Kraj oryginalnej emisji Francja Data premiery 10 kwietnia 2017 Stacja telewizyjna France 2 Lata emisji 2017 – nadal Status trwający Czarny punkt (franc. Zone blanche) – francusko-belgijski serial telewizyjny, będący połączeniem dramatu kryminalnego i thrillera, emitowany od 10 kwietnia 2017 roku na antenie France 2. Twórcą serialu jest Mathieu Missoffe, a jego współproducentami Ego Productions, Be-Films i Radio-Télévision belge de la Communauté française. W rolach głównych występują Suliane Brahim, Hubert Delattre i Laurent Capelluto. Pierwszy pokaz odbył się w lutym 2017 na Festiwalu Produkcji Telewizyjnych w Bagnères-de-Luchon. W listopadzie tego samego roku prawa do międzynarodowej dystrybucji pierwszej serii poza Danią, Belgią, Holandią i Luksemburgiem nabyła platforma Amazon Prime Video. Druga seria, mająca we Francji premierę w lutym 2019 roku, w czerwcu – wraz z serią pierwszą – została udostępniona na Netfliksie. Fabuła Laurène Weiss jest komendantem posterunku żandarmerii w niewielkiej górskiej miejscowości Villefranche w stopniu majora (odpowiednik aspiranta sztabowego w polskiej policji lub starszego chorążego sztabowego w wojsku). Miasteczko, otoczone przez dwieście kilometrów kwadratowych gęstego lasu, jest tytułowym czarnym punktem, mającym problemy z zasięgiem telefonii komórkowej i niemal całkowicie odciętym od świata zewnętrznego. Laurène zmuszona jest do lawirowania pomiędzy merem, chcącym zamknąć miejscowy tartak i mającym do niej uraz za to, że po pół roku nadal nie odnalazła jego zaginionej córki, a mieszkańcami niezadowolonymi z tego, że stracą pracę. Do miasteczka oddelegowany zostaje prokurator Franck Siriani, mający zbadać, dlaczego w niewielkiej miejscowości wskaźnik zabójstw jest sześć razy wyższy niż średnia krajowa, jak również odkryć przeszłość pani komendant. Okazuje się jednak, że gęsty mroczny las na skraju miasteczka jest miejscem wyjątkowo niebezpiecznym i skrywającym swoje tajemnice. Produkcja Według twórców, inspiracją do stworzenia Czarnego punktu było przede wszystkim Miasteczko Twin Peaks Davida Lyncha[1]. Pomysłodawca i główny scenarzysta serialu, Mathieu Missoffe, zdecydował się na osadzenie fabuły w fikcyjnym mieście o nazwie „Villefranche” – nazwę taką nosi co najmniej piętnaście miejscowości we Francji, co miało sprawić, żeby francuscy widzowie nie byli w stanie określić, w jakiej części kraju rozgrywa się akcja[2]. Zdjęcia do pierwszej serii realizowano od 6 czerwca do 12 października 2016 roku w Belgii i Francji. Większość zdjęć nakręcono w okolicach Gérardmer i innych częściach departamentu Wogezy. Scenografiami były las w okolicach miejscowości Liézey i jezioro w pobliżu Xonrupt-Longemer[2][3]. Obsada Suliane Brahim jako Laurène Weiss Hubert Delattre jako Martial „Misiek” Ferrandis Laurent Capelluto jako Franck Siriani Samuel Jouy jako Bertrand Steiner Renaud Rutten jako Louis Hermann Tiphaine Daviot jako Camille Laugier Anne Suarez jako Léa Steiner Naidra Ayadi jako Leila Barami Camille Aguilar jako Cora Weiss Brigitte Sy jako Sabine Hennequin Dan Herzberg jako Gaspard Bellan Cyrielle Debreuil jako Anna Delambre Thomas Doret jako Rudy Guérin Olivier Bonjour jako Gérald Steiner Théo Costa-Marini jako Roman Barthélémy Samir Boitard jako Paul Méric Jean-Michel Balthazar jako Maître Caubere Pascal Elso jako Pierre Winkler Marina Hands jako Delphine Garnier Lista odcinków Seria Odcinki Oryginalna emisja Oryginalna emisja / (Netflix) Oryginalna emisja / (Amazon Prime) Premiera serii Finał serii Premiera serii Finał serii Premiera serii Finał serii 1 8 10 kwietnia 2017 1 maja 2017 14 czerwca 2019 24 stycznia 2018 2 8 11 lutego 2019 25 lutego 2019 14 czerwca 2019 nieemitowana Seria 1 (2017) Seria 2 (2019) Przypisy ↑ Pierre Sérisier: Zone Blanche – Marquer son territoire (fr.). Le Monde, 04-03-2017. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. ↑ a b Anecdotes sur la série Zone Blanche (fr.). AlloCiné. [dostęp 2020-04-26]. ↑ La série Zone Blanche est de retour sur les écrans lundi prochain (fr.). Saint-Dié Info, 08-02-2019. [dostęp 2020-04-26]. ↑ Czarny punkt - Sezon 1 (pol.). Prime Video. [dostęp 2020-04-27]. Kategorie: Francuskie telewizyjne seriale kryminalneBelgijskie seriale telewizyjneSeriale telewizyjne emitowane od 2017Seriale telewizyjne zrealizowane w koprodukcji {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Czarny punkt (serial telewizyjny) {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us
Filmy i seriale które są podobne do Rodzina plus Jeśli lubicie "Rodzina plus" to prawdopodobnie szukacie szczery, humorystyczny i urzekający filmy albo seriale o / z relacje rodzinne, miłość, przyjaźń, rodzice i dzieci, miłość i romans, męski związek żeński i młodość tematami gatunków Komedia i Dramat nakręcone w Szwecja.Pobrzmiewający w trakcie napisów początkowych utwór Waldemara Kazaneckiego mógłby z powodzeniem ilustrować przygody bohaterów we francuskich filmach płaszcza i szpady albo nawet we włoskich westernach. Ta dynamiczna muzyka lepiej niż jakikolwiek zwiastun zachęca do oglądania, bo swoim brzmieniem jasno daje do zrozumienia, że mamy do czynienia z pełnym akcji widowiskiem. W kraju nad Wisłą nie powstało zbyt wiele dobrych produkcji przygodowo-kostiumowych, ale to może i dobrze, bo dzięki temu takie seriale jak Czarne chmury są wyjątkowe. Po Przygodach pana Michała (1969) Pawła Komorowskiego (wg scenariusza Jerzego Lutowskiego) jest to drugi polski serial rozgrywający się w czasach sarmatyzmu. Ale pierwszy nakręcony w pozorom serial był bardzo aktualny w roku powstania. Tytułowe czarne chmury oznaczają nadciągające widmo wojny z Turkami w XVII wieku, ale w latach 70. XX stulecia bardzo prawdopodobnym scenariuszem wydawała się wojna, w wyniku której Polska straciłaby tereny dawnych Prus na rzecz Niemiec. Celem serialu było więc przypomnienie, że Polacy mają zapisane w historii prawa do ziem pruskich. Pułkownik Krzysztof Dowgird, główny bohater serialu, to polski szlachcic i zarazem pruski oficer, który w czasach panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego buntuje się przeciwko autorytarnym rządom elektora brandenburskiego Fryderyka to postać fikcyjna, ale ma swojego odpowiednika w XVII-wiecznej Polsce. Nazywał się Krystian Kalkstein-Stoliński i był człowiekiem, który w 1670 roku został uprowadzony przez posła elektorskiego Euzebiusza Brandta na rozkaz Wielkiego Elektora, a następnie torturowany i stracony. Czy serial też kończy się w taki sposób, tego nie powiem, ale motyw uprowadzenia i poszukiwania pułkownika to ostatni ważny punkt kulminacyjny. Przed nim jest wiele momentów zwrotnych – fabuła jest zbudowana w taki sposób, że każdy odcinek (z wyjątkiem finałowego) kończy się pełnym napięcia zawieszeniem akcji. W tamtych czasach seriale były najczęściej minifilmami – każdy odcinek stanowił osobną całość, miał początek, rozwinięcie i zakończenie. Zawieszenia akcji, po których na ciąg dalszy trzeba czekać tydzień, były popularne w epoce kina niemego, głównie dzięki takim kinowym serialom jak The Perils of Pauline (1914) i The Exploits of Elaine (1914). Taka metoda budowania serialowej narracji jest stosowana także i dziś (np. w serialu Mały zgon, firmowanym nazwiskiem Juliusza Machulskiego).Z serialem Czarne chmury związana jest pewna zagadka – nie wiadomo, kto jest autorem scenariusza. Autorstwo jest oficjalnie przypisane dziennikarzowi Antoniemu Guzińskiemu, który żadnego innego scenariusza nie napisał, i aktorowi Ryszardowi Pietruskiemu, który miał już niewielkie doświadczenie w tym zawodzie. Przypuszcza się jednak, że autorem mógł być Ludwik Kalkstein-Stoliński – potomek słynnego pułkownika, pierwowzoru postaci Dowgirda. Ciągnęła się za nim sława gestapowca i denuncjatora, dlatego jego nazwisko nie mogło się pojawić w czołówce. Swój udział przy ostatecznej wersji tekstu miał na pewno historyk, profesor Henryk Samsonowicz, pełniący funkcję przyznać, że scenariusz jest bardzo mocnym atutem. Odcinki są znakomicie rozpisane, nie nudzą widza, bo cały czas przed bohaterami stawiane są przeszkody. Niemal każda postać różni się od innych charakterem, ich działania mają solidną motywację. Oprócz tego dialogi są napisane językiem stylizowanym na staropolską mowę, co też dodaje wiarygodności. Oczywiście nie brakuje banalnych chwytów, naiwności i przekłamań, ale wynikają one w dużej mierze z konwencji filmu na dobro i zło jest bardzo prosty. Jest dwóch pozytywnych bohaterów – zawsze honorowych i lojalnych, dobrze władających słowem i szablą, wiernych ojczyźnie i ludziom, którzy jej służą. Pułkownik Krzysztof Dowgird (Leonard Pietraszak) sprzeciwia się wykonaniu egzekucji na niewinnym jego zdaniem mieszczaninie, ale nie znajduje posłuchu u namiestnika elektora. Wypowiada więc służbę i podąża do Warszawy, gdzie ważą się losy jego ojczyzny, Prus Książęcych. Ale siła Wielkiego Elektora umacnia się, co znacznie utrudnia Dowgirdowi życie. Jest ścigany jak zwierzę, mogąc właściwie liczyć tylko na swojego wachmistrza Kacpra Pilcha. Jestem w stanie uwierzyć, że odgrywający tę rolę Ryszard Pietruski jest rzeczywistym autorem scenariusza, bo postać Kacpra Pilcha jest najciekawszą w całym serialu. Mimo iż to bohater pozytywny, nie jest przesadnie sympatyczny i szarmancki. Jednego dnia ratuje życie Dowgirdowi, a drugiego dokonuje napadu na elektorską pocztę. W inny dzień grozi, że komuś łeb rozwali, a w następny wymięka podczas rozmowy z kobietą. . 263 489 457 383 183 12 277 247