Strona główna/Nie udało się zaimportować tagu wpisu %s ból pod kolanemJestem biegaczem amatorem. Rzadko miewam kontuzję. Dbam o odpowiednie rozciąganie, rolowanie i regenerację. Odczuwam ból w prawym kolanie od kilku dni. Jest on punktowy mniej więcej w środkowej części. Ból nie dyskwalifikuje mnie z chodzenia czy …Od wczoraj bez przyczyny odczuwam zablokowane kolano prawe – znaczne ograniczenie możliwości zginania i ból przy wykonywaniu ruchu. Odnoszę wrażenie jakby staw kolanowy był przepełniony, a nie …Witam, zwracam się z prośbą podpowiedzi lub nakierowania na temat mojej kontuzji. Mianowicie, od niedawna odczuwam dyskomfort podczas biegania w prawym kolanie i ból pod rzepką (dolna, lewa cześć). Ból odczuwalny jest po mocnym treningu lub zawodach biegowych, wchodzeniu po schodach, robieniu przysiadu …Przyczyny bólu kolana mogą być różne. Jest to powszechny problem, na który składać się może wiele czynników. Bardzo ważna jest dokładna diagnoza, która pomoże w wyborze odpowiedniego kierunku leczenia. Szacuje się, że dolegliwości bólowe w obrębie stawu kolanowego są jednym z najczęstszych schorzeń ortopedycznych iBól kolana może być spowodowany przez różne czynniki. Najczęstszą przyczyną jest zbyt duże obciążenie stawów (np. po intensywnym treningu, podnoszeniu ciężkich rzeczy czy jeździe na nartach). Każdy może go doświadczyć, od osoby starszej po dziecko, a kobiety są bardziej narażone na ból kolan niż mężczyźni. Ból KolagenKwas hialuronowySpirulinaChlorellaCzarnuszkaKoenzym Q10Ból pod kolanem – przy zgięciu, prostowaniu, chodzeniu lub dźwiganiuFot. Klaus Vedfelt / Getty ImagesBól pod kolanem może pojawić się w wyniku urazu, przeciążenia, zmian zwyrodnieniowych, a także chorób naczyniowych. Warto zawsze skonsultować się z lekarzem, by zapobiec powikłaniom uszkodzenia stawu kolan są powszechnym problemem, szczególnie osób starszych. Najczęściej nasilają się podczas chodzenia czy przy codziennych czynnościach, będąc często bardzo istotnym problemem utrudniającym codzienne funkcjonowanie. Najczęściej ból jest odczuwany pod kolanem. Warto poszukać jego potencjalnej przyczyny, ponieważ większości można bólu pod kolanemBól pod kolanem może być odczuwany w przebiegu różnych schorzeń lub stanów. Zalicza się tu przede wszystkim:zbyt intensywny wysiłek fizyczny, szczególnie związany z nadmiernym obciążeniem stawów kolanowych, jak wspinaczki, podnoszenie ciężarów, wysiłek z dużym obciążeniem,urazy,stany zapalne,schorzenia metaboliczne, np. dna moczanowa, choroby zwyrodnieniowe,schorzenia w obrębie żył i tętnic często ból pod kolanem pojawia się u osób, które nie uprawiają na co dzień żadnej aktywności i nagle, mobilizując się, podejmują ciężki, nieadekwatny do swoich możliwości wysiłek fizyczny, szczególnie obciążający stawy kolanowe. Często dotyczy to osób, które np. nagle zaczynają biegać na duże dystanse. Czasami oprócz bólu pod kolanem pojawia się obrzęk i ograniczenie ruchu w która zalecana jest osobom z problemami w kolanach, jest jazda na rowerze. Ważne, by siodełko ustawione było na takiej wysokości, by noga ulegała całkowitemu pod kolanem towarzyszący stanom zapalnymBól pod kolanem, któremu towarzyszą obrzęk i zaczerwienienie skóry, nasilający się przy chodzeniu, może wskazywać na obecny w stawie kolanowym stan zapalny. Najczęściej stan zapalny obejmuje kaletkę maziową, czyli małą torebkę przy zakończeniach kości, wyściełającą przestrzenie między kością, mięśniami, ścięgnami i skórą, zapobiegającą nadmiernemu tarciu i uszkodzeniom. Zawarta kaletkach maziowych maź stawowa, odpowiada za nawilżenie i odżywienie stawów. Stany zapalne mogą wywołać ból z każdej strony kolana. Najczęściej stan zapalny wywołany jest długotrwałym, intensywnym obciążeniem stawu. Dotyczy to nie tylko osób pracujących fizycznie w niekomfortowych dla tych stanów pozycjach, ale również osób otyłych, które przez cały czas obciążają stawy kolanowe. Ból pod kolanem przy zginaniu, kucaniu czy prostowaniu może sugerować stan zapalny. Silny ból pod kolanem, z boku, z towarzyszącymi objawami wskazującymi na stan zapalny powinien być skonsultowany ze specjalistą – ortopedą. Nieleczony stan zapalny może wywołać liczne powikłania, prowadzi nawet do uszkodzenia pod kolanem a zmiany naczynioweBól pod kolanem z towarzyszącym bólem łydki może wskazywać na etiologię naczyniową bólu. Jeśli odczuwa się mrowienia, cierpnięcie podudzia czy słabsze ucieplenie skóry łydki niż w drugiej nodze, natychmiast należy skonsultować się z lekarzem. Absolutnie nie wolno leczyć wtedy bólu na własną rękę, domowymi sposobami. Jeśli ból pod kolanem wywołany jest np. miażdżycą, masaż lub inne domowe sposoby mogą doprowadzić do oderwania się blaszki miażdżycowej i zatorowości. Zdarza się również, że naczynia tętnicze uległy nadmiernemu poszerzeniu i powstał tętniak. Wtedy ból może promieniować np. do uda i stany, w których istnieje podejrzenie zaburzeń w układzie naczyniowym, nie powinny być lekceważone, a konsultowane z lekarzem, by zapobiec powikłaniom, np. ostremu niedokrwieniu bólu pod kolanemLeczenie bólu pod kolanem uzależnione jest od przyczyny, jaka go wywołała. Niekiedy w łagodnych stanach zapalnych czy przeciążeniach mogą wystarczyć dostępne bez recepty niesteroidowe leki przeciwzapalne. Ważne, by przez pewien czas oszczędzać stawy i powstrzymać się np. od dźwigania ciężarów. Domowe sposoby na ból pod kolanem na skutek urazu czy przesilenia polegają również na oszczędzającym trybie życia i stosowaniu okładów i maści łagodzących miejscowy odczyn zapalny. Należy jednak mieć na uwadze, że leki stosowane powierzchownie, szeroko dostępne maści, wchłaniane są jedynie na niewielką głębokość. W związku z tym ich działanie na staw jest ograniczone. Nie należy więc opierać terapii na posmarowaniu stawu maścią, tym bardziej jeśli mamy do czynienia ze stanem zapalnym, który nieodpowiednio leczony będzie pod kolanem po urazieBól pod kolanem w wyniku urazu może lokalizować się właściwie z każdej strony stawu – z przodu, z tyłu, z boku, może promieniować bądź być ograniczony wyłącznie do stawu. Wszystko zależy od rodzaju urazu, jego siły i stopnia uszkodzenia struktur. Naderwanie więzadeł skutkuje niestabilnością kolana, a także bólem, który częściej promieniuje niż np. lekkie stłuczenie i siniak z przodu kolana bez dodatkowych objawów. Czy artykuł okazał się pomocny? Ból kolana pod rzepką – przyczynyBól kolana pod rzepką może świadczyć o lateralizacji rzepki lub innych uszkodzeniach w jej obrębie. Staw na co dzień poddawany jest dość dużym obciążeniom, zwłaszcza jeśli dana osoba jest aktywna fizycznie. Problem nie dotyka tylko sportowców, ale może pojawić się również u amatorów biegania czy innych kolana pod rzepką, zwłaszcza jeśli się utrzymuje i przeszkadza w codziennych czynnościach, powinien być skonsultowany z lekarzem ortopedą. Najprawdopodobniej w stawie rozwinął się stan zapalny, który trzeba zlikwidować, aby zmniejszyć ryzyko przykrych konsekwencji, np. lateralizacji rzepki czy choroby boli kolano pod rzepką?Ból kolana pod rzepką pojawia się najczęściej u osób aktywnych fizycznie, np. po treningu biegowym. Zdarza się, że towarzyszy mu opuchlizna stawu i charakterystyczne “trzeszczenie”. Kolano to staw, który dźwiga ciężar całego ciała, przez co niemal całą dobę ulega znacznym obciążeniem. Ma dodatkowo funkcję stabilizującą, za co odpowiada głównie rzepka. Znajduje się na kłykciach kości udowej i piszczelowej, przez co chroni je i niweluje znaczne przeciążenia. U zdrowej osoby, poddanej obciążeniom, powinna poruszać się tylko w płaszczyźnie pionowej (mimo że w stanie spoczynku można ją delikatnie przesuwać na boki). Jeśli jednak w obrębie stawu zachodzi ruch boczny rzepki, oznacza to jej lateralizację, która prowadzi do uszkodzeń chrząstki stawowej, a przez to choroby odczuwany pod rzepką może być też następstwem uszkodzenia więzadła rzepki. Kontuzja często określana jest “kolanem biegacza”. Więzadło ulega mikrourazom, na skutek czego postępuje proces degeneracji problemów ze stawem kolanowym są najczęściej problemy z jego budową, brakiem stabilizacji, nierównowagą mięśniową (np. przy wzmożonym napięciu mięśnia czworogłowego uda, mięśni kulszowo-goleniowych czy podudzia), ale też nadmiernym kolana pod rzepką – jak leczyć?Ból kolana pod rzepką zawsze oznacza, że w stawie zaczynają się tworzyć zmiany. Najważniejsze, aby nie dopuścić, by stan zapalny miał formę przewlekłą. Ortopeda po konsultacji i przeprowadzeniu wywiadu, zleca dodatkowo badanie RTG, aby wykluczyć bądź potwierdzić zmiany w tkankach twardych. Na pierwszym etapie leczenia przede wszystkim konieczny jest odpoczynek i odciążenie uszkodzonego stawu. Dobre efekty dają zimne kompresy i okłady z lodu, ponieważ redukują opuchliznę i zmniejszają stan zapalny. Ważne są ćwiczenia rehabilitacyjne, które pozwolą wzmocnić poszczególne partie mięśni, aby maksymalnie odciążyć kolano. Jeśli uszkodzona została chrząstka stawowa, zalecane są zastrzyki z kwasu hialuronowego (ich działanie można uzupełnić dodatkową suplementacją). Jeśli lekarz pozwoli na powrót do aktywności fizycznej, warto stosować lekką ortezę stawu kolanowego lub opaskę na kolano, które zapewnią dodatkową stabilizację stawu i odciążą uszkodzone struktury. Opaskę można zakładać podczas treningu, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu kolana – co może być przyczyną i jak się go pozbyć?Ból kolan to jeden z najczęstszych powodów, z którym zgłaszamy się do lekarza. Uprzykrza życie nie tylko osobom starszym, ale też prowadzącym siedzący tryb życia czy sportowcom. Może towarzyszyć dziesiątkom schorzeń o różnej etiologii, od urazów mechanicznych i przeciążeń, po zwyrodnienie stawów i stany zapalne. Wcześnie zdiagnozowana przyczyna bólu kolan daje szansę na podjęcie odpowiedniego leczenia i kolan to bardzo ogólne i szerokie pojęcie dolegliwości związanych ze strukturami budującymi kolano. Kolano, wraz z więzadłami i mięśniami tworzy największy i najbardziej skomplikowany staw w organizmie ludzkim. Dzięki niemu możliwe jest chodzenie, wstawanie i stanie, a więc możliwość ruchu i poczucie stabilności. Aby zrozumieć skąd bierze się ból kolan, konieczna jest wiedza o budowie stawu kolanowego. Staw kolanowy składa się z kości piszczelowej, kości udowej, rzepki oraz łąkotek. Te ostatnie zmniejszają tarcie o siebie powierzchni stawowych, rozprowadzają maź w kolanie i amortyzują staw. Chrząstka stawowa pokrywa zakończenia kości i umożliwia elastyczny ruch w kolanie. Natomiast rzepka, czyli trójkątna kość znajdująca się z przodu kolana, ochrania staw któryś z elementów kolana przestanie współpracować z pozostałymi, zwykle objawia się to pojawieniem się bólu. Uszkodzenie łąkotki może powstać w czasie prostowania zgiętego kolana i jego rotacji lub podczas przeprostów. Często zjawisko to występuje u osób starszych w trakcie wykonywania przysiadów, co prowadzi do zablokowania kolana i bólu w kolanie po części przyśrodkowej. Ból ten może być potęgowany podczas wysiłku fizycznego. Chrząstka uszkadzana jest zwykle w wyniku urazu, kiedy kość uderza o kość i doprowadza do bolesności i sztywności stawu. Ból kolan może mieć charakter ostry np. po urazie albo zabiegu chirurgicznym lub przewlekły wynikający z przebiegu chorób np. zmian zwyrodnieniowo–zapalnych, przeciążenia, urazów mięśni, więzadeł i ścięgien. Może wymagać natychmiastowego leczenia albo ustępować samoistnie. Ból kolan – przyczyny Ból kolan zazwyczaj stanowi tylko jeden z objawów występującej dolegliwości. Najczęstszymi czynnikami predysponującymi do pojawienia się bólu kolan są: Podeszły wiek. Wraz z wiekiem dochodzi do pogłębiania się zmian degeneracyjnych w stawie, co skutkuje bólem pod kolanem. Osoby starsze często doświadczają bólów kolan z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów – po 70 roku życia schorzenie to występuje u 70 proc. osób starszych, szczególnie kobiet. Zwyrodnienia stawowe są zazwyczaj związane ze starzeniem się tkanki przewlekłe i ogólnoustrojowe. Bóle stawów kolanowych występują w ponad 200 jednostkach chorobowych z zakresu samej reumatologii, w artropatiach i reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS).Ból kolan u kobiet związany jest z częstszym występowaniem reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów, natomiast u mężczyzn ze zesztywniającym zapaleniem bakteryjne i grzybicze, w tym gruźlicze zapalenie masa ciała. Osoby z nadwagą i otyłością cierpią na bóle kolan spowodowane przeciążeniem stawu kolanowego i chorobą zwyrodnieniową stawów. Styl życia. Do bólu kolan predysponuje siedząca praca, ale też znaczna aktywność fizyczna i przeciążania związane ze zbyt intensywnymi i długimi treningami fizycznymi (zawodowi sportowcy). Bóle kolan mogą występować na każdym etapie życia. U dzieci i młodzieży są spowodowane doznanymi urazami wynikającymi z aktywności fizycznej, choć mogą się pojawić również w wyniku chorób zapalnych stawów z towarzyszącymi obrzękami i kolan może pojawiać się o różnych porach dnia i w różnym nasileniu, po konkretnych czynnościach i w spoczynku. Obserwacja tych zmiennych często umożliwia znalezienie przyczyn powstawania bólu kolan. Warto więc zwrócić uwagę na: Czas występowania bólu: ból nasilony w nocy i rano w spoczynku wynika ze sztywności porannej stawów (zapalne choroby reumatyczne) lub uszkodzenia mechanicznego stawu (choroba zwyrodnieniowa). Nasilenie bólu kolan: w chorobie zwyrodnieniowej stawów bóle kolan nasilają się przy chodzeniu, staniu, chodzeniu po schodach. Uczucie sztywności po zasiedzeniu się czy po wstaniu z łóżka, trzeszczenie w stawie i ograniczenie ruchomości. Wygląd stawu: zaczerwienienie zwykle świadczy o infekcji. Umiejscowienie bólu kolan Ból kolan bywa opisywany jest przede wszystkim w odniesieniu do miejsca występowania dolegliwości. Pacjenci często skarżą się więc na ból kolana z boku, przodu i z tyłu, ból pod kolanem i poniżej kolana, czy też ból kolan po wewnętrznej i zewnętrznej stronie. Pomimo znanej lokalizacji bólu, wciąż nie daje to jednoznacznej odpowiedzi, czego objawem jest ból, ale może pomóc diagnoście w postawieniu rozpoznania. Ból kolana przy zginaniu u młodych osób może być skutkiem urazu łąkotki – struktury kolana szczególnie narażonej na przeciążenia sportowe (grupą ryzyka są łyżwiarze figurowi, narciarze, tenisiści oraz piłkarze). Typowymi objawami, poza bólem, są charakterystyczne trzaski i wrażenie zablokowania stawu kolanowego. Poza łąkotką, innymi elementami budulcowymi kolan, których uszkodzenie skutkuje bólem kolana po wewnętrznej stronie przy zginaniu, są: więzadła, staw rzepkowo-udowy i chrząstki stawowe. Przyczyną bólu może być szybkie gromadzenie się wysięku, co określa się jako „woda w kolanie”. Ból kolana przy zginaniumoże być także pierwszą oznaką nowotworów kości oraz schorzeń ogólnoustrojowych, np. chorób tarczycy i cukrzycy. U osób starszych ból kolana przy zginaniu występuje po nocy, przy wstawaniu z łóżka. Towarzyszy temu specyficzny odgłos przeskakiwania w kolanie lub trzeszczenia. Dźwięk ten związany jest z tarciem o siebie powierzchni stawowych, gdy brakuje w nim nawilżającej pod kolanem z przodu związany jest z zespołem bólu rzepkowo– udowego. Doświadcza go średnio 1 na 3 młodych dorosłych w pewnym momencie swojego życia. Pojawia się też u osób z nadwagą i otyłością oraz osób z dużą aktywnością fizyczną ( tzw. “kolano biegacza”). Ból odczuwany jest w okolicach rzepki: pod, za, po bokach i poniżej rzepki. Ból pod kolanem z przodu określany jest jako tępy, zwłaszcza gdy występuje po długim siedzeniu ze zgiętym kolanem. Ból ten często utrudnia klękanie lub kucanie, nasila się podczas biegania, schodzenia ze schodów, skakania. Szacuje się, że 90 proc. pacjentów, którzy przychodzą do ortopedy z bólem pod kolanami z tyłu, doświadcza urazu z obrzękiem i opuchnięciem. Osoby starsze, po 70 roku życia, uskarżają się na nawracający, kłujący ból z tyłu kolana, towarzyszący im podczas spacerów, wchodzenia po schodach lub schodzenia z nich. Jego przyczyną są zmiany reumatyczne. Im staw kolanowy jest starszy, tym mniej jest komórek budujących i stanowiących oporę dla narządu ruchu. Stawy, mięśnie i kości ulegają zużyciu. Zanika przy tym mięsień czworogłowy uda, przez co chodzenie staje się znacznie trudniejsze niż w młodości i daje uciążliwe bóle zlokalizowane z tyłu lub z przodu kolana. Powodem bólu pod kolanem z tyłu po zginaniu może być również borelioza (znana też jako choroba z Lyme) – odkleszczowa choroba objawiająca się rumieniem wędrującym, wysoką gorączką i puchnięciem. Ból kolana po wewnętrznej stronie Ból kolana po wewnętrznej stronie dotyka co dziesiątą osobę po 50 roku życia. Często pojawia się w gonartrozie – zwyrodnieniu stawu kolanowego. Przyczynami schorzenia są: podeszły wiek, choroby ogólnoustrojowe (w tym autoimmunologiczne choroby tarczycy), predyspozycje genetyczne oraz zakażenia przebiegające z wysiękiem. Ból spowodowany jest utratą chrząstki stawowej, która zanikając, sprawia, że powierzchnie stawowe ocierają się o siebie. Inną przyczyną tego rodzaju bólu jest torbiel Bakera – cysta, która tworzy się w dole podkolanowym. Wypełniona substancją płynną, zwykle powstaje wskutek infekcji. Jeśli torbiel narasta, może powodować ból kolana po wewnętrznej stronie przy zginaniu oraz ból pod kolanem z tyłu. Dla tego rodzaju schorzenia cechami charakterystycznymi są niemożność zginania i uczucie ciepła w miejscu zmiany skórnej. Cysta zazwyczaj nie daje żadnych objawów, ale jeśli pęknie może wywołać silny ból podobny do bólu przy zapaleniu żył podudzia. Ból kolana po zewnętrznej stronie Ból kolana po zewnętrznej stronie, nasilający się rano, wraz z takimi objawami jak zesztywnienie kolan, uczucie ciepła w miejscu dolegliwości, stan podgorączkowy, apatia, rozdrażnienie i brak apetytu – to najważniejsze z całego spektrum objawów reumatoidalnego zapalenia stawów(RZS). Ból kolana u dzieci na ogół powstaje w wyniku urazów mechanicznych – podczas jazdy na rowerze czy nartach, upadku przy zabawie. Ważne, aby nie bagatelizować nawracających dolegliwości, gdyż szybka interwencja lekarza specjalisty może zapobiec rozwojowi poważnych zaburzeń chodzenia. Wysiłek fizyczny może prowadzić do uszkodzenia więzadła pobocznego – piszczelowego, które w warunkach fizjologicznych zapobiega koślawości nóg. U sportowców takich jak łyżwiarze, rolkarze, koszykarze i siatkarze dochodzi do naderwania więzadła krzyżowego przedniego z powodu dużej ilości ruchów skręcających. Na urazy narażona jest też łąkotka. Ból kolana po bieganiu wynika z kumulowania się płynu stawowego i powstawania kolan – diagnostyka Jeżeli dolegliwości związane z silnym bólem kolan podczas zginania, biegania, chodzenia, a nawet siedzenia nie znikną samoistnie po około 7 dniach, a ponadto w tym czasie wystąpi gorączka, pojawią się obrzęk i silne zasinienie lub zaczerwienienie, chory powinien koniecznie zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu, który w razie potrzeby wystawi skierowanie do specjalisty. Diagnostyka przyczyn wystąpieniu bólu kolan obejmuje wywiad lekarski, badanie przedmiotowe, czasem badania labolatoryjne i obrazowe. Ortopeda może wykonać badanie ultrasonograficzne (USG), rezonans magnetyczny (RM), rentgen (RTG) chorej kończyny lub tomografię komputerową (TK).Badanie USG może być pomocne w wykrywaniu uszkodzeń aparatu więzadłowego i obecności torbieli i wysięku. Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny pomagają diagnozować poważne urazy mechaniczne i zmiany reumatoidalne. Tomografia komputerowa obrazuje kości, natomiast rezonans magnetyczny także tkanki miękkie. Jak leczyć bóle kolan? Leczenie bólu kolan uzależnione jest od przyczyny powstania objawu. Zazwyczaj leczenie objawowe rozpoczyna się od maści, żeli, plastrów i łagodzenia bólu przy użyciu paracetamolu. Na silny ból kolan przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, które zmniejszają dolegliwości. Jeśli zapalenie przebiega z wysiękiem, wysoką gorączką i obrzękiem, lekarz może zadecydować o zastosowaniu antybiotykoterapii. Antybiotyk dobiera się zazwyczaj na podstawie posiewu bakterii pobranych z płynu stawowego z metod leczenia jest podawanie zastrzyków z kwasu hialuronowego, który nawilża okolice stawów kolanowych i zapobiega otarciom. Czasem stosuje się artroskopię, inaczej wziernikowanie wnętrza stawów. Ten rutynowy zabieg chirurgiczny polega na usuwaniu uszkodzonych tkanek kolana. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym. W rzadszych wypadkach blokuje się staw kolanowy przy iniekcji sterydów. Ból kolan – rehabilitacja Rehabilitacja jest jednym z ważniejszych elementów leczenia bólu kolan. Może przebiegać pod okiem rehabilitanta, fizjoterapeuty lub ortopedy który wdroży odpowiedni program ćwiczeń, dopasowany do urazu lub schorzenia. Ćwiczenia dobierane na własną rękę bez konsultacji ze specjalistą mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. Przykładowo, w chorobach kolan nie powinno się wykonywać ćwiczeń takich jak skoki, przysiady czy rowerek na leżąco. Wskazane są natomiast ćwiczenia na basenie. Zabiegi i treningi mają na celu poprawienie stabilności stawów przez wzmocnienie mięśni. Osoba z kontuzją i bólem nóg w kolanach musi nauczyć się podstawowych czynności od początku, wybicia, stąpania, kucania, siadania czy równowagi. Pomocne w zabiegach są krioterapia (terapia zimnem), jonoforeza (terapia jonami), ultradźwięki, elektroterapia, rzadziej galwanizacja. Po zakończeniu rehabilitacji ból podczas chodzenia i siedzenia może znacznie zelżeć. Aby jednak ten efekt się utrzymał, fizjoterapeuci zalecają pakiety ćwiczeń domowych, dobranych indywidualnie do pacjenta. Ból kolan – profilaktyka Aby zapobiec bólowi kolan, trzeba wyeliminować jego przyczynę. Osobom z nadwagą i otyłością zaleca się redukcję masy ciała. Zastosowana dieta powinna być bogata w błonnik, białka i witaminy z grupy D oraz kolagen, a uboga w cukry proste i tłuszcze nasycone. Istotnym elementem profilaktycznym jest chodzenie w odpowiednim obuwiu z podeszwą amortyzującą mikrowstrząsy z podłoża. Jeśli przyczyną bólu jest określona aktywność fizyczna, powinna być ograniczona na rzecz ćwiczeń nie obciążających stawu i osoby bardzo aktywne fizycznie stosują ortezy – stabilizatory ruchu, pełniące dość podobne funkcje jak gips, usztywniające i utrzymujące staw w jednej pozycji. W przeciwieństwie do gipsu zrobione są z bardzo miękkich, certyfikowanych materiałów, które są komfortowe w noszeniu. Dzięki temu nieznacznie podwyższają temperaturę wokół stawu, co wspomaga jego regenerację i zmniejsza odczucia bólowe w tylnej ścianie budującej kolano. Bibliografia:Choroby zapalne stawów. Zadbaj o swoje zdrowie, opanuj ból i żyj pełnią życia. Praca zbiorowa. Wydawnictwo Solis, bolą stawy. Anna Kłosińska, Dariusz Klarecki. Wydawnictwo Purana, 2015. Roczniak Wojciech, “Ból stawu kolanowego ,” Lekarz, vol. 3, pp. 67–71, 2008. Stanisławska– Biernat Ewa, “Bóle stawów kolanowych w różnych chorobach. Postępowanie lecznicze i rehabilitacyjne,” z Zakład Epidemiol. i Promocji Zdrowia Inst. Reumatol. K. Kaniewska, R. Terlikowski, and N. E. Rozwadowska, “Choroba zwyrodnieniowa stawów,” Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, 2010. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z czym świadczy ból tylnej w tylnej części kolana?Tylna część kolana nazywana jest okolicą podkolanową. Budują ją mięsień i ścięgno podkolanowe. Pacjenci bardzo często zgłaszają się z ostrym lub przewlekłych bólem tylnej części kolana. Jak się okazuje, przyczyn tych dolegliwości może być wiele. Najczęstszymi są zapalenie mięśnia podkolanowego oraz torbiel mięśnia podkolanowegoMięsień podkolanowy położony jest bardzo głęboko i znajduje się z tyłu kolana na wysokości dołu podkolanowego. Spełnia on przede wszystkim funkcje stabilizujące stawu kolanowego umożliwiające chodzenie. Oprócz tego jest tzw. inicjatorem zgięcia kolana. Zapalenie mięśnia podkolanowego może mieć charakter ostry lub przewlekły. Jak najczęściej się objawia? Zwykle sygnałem jest ból w bocznej, zewnętrznej części kolana, ból części podkolanowej podczas kucania czy ból podczas palpacji. Zapalenie mięśnia podkolanowego bardzo często związane jest z nadmiernym wysiłkiem fizycznym czy nieodpowiednio wykonywanym ćwiczeniom. Jak podkreślają lekarze, to bieganie jest jedną z głównych przyczyn zapalenia mięśnia to obecnie sport całosezonowy. Biegamy niezależnie od pogody. Podczas biegu rzeczywiście tracimy dużo kalorii i możemy szybciej schudnąć. Co więcej, poprawia nam się kondycja, lepiej myślimy, lepiej się czujemy i mamy więcej energii. Jednak bieganie to sport, który ma bardzo dużo negatywnych stron, bo przyczynia się do częstych kontuzji, jak na przykład zapalenia ścięgna Achillesa czy zapalenie mięśnia podkolanowego. Niestety problemy wynikają często z błędów popełnianych przez nas samych. Zakładamy niewłaściwe obuwie, na przykład buty sportowe, ale przeznaczone do ćwiczeń na sali fitness. Co więcej, bieganie po twardej powierzchni powoduje większy nacisk na kości i stawy. Także bieganie po terenach pagórkowatych przyczynia się do zwiększenia ryzyka urazu. Torbiel Bakera (Cysta Bakera)To kolejna częsta przyczyna bólów w obrębie tylnej części kolana. To nic innego jak powstały guzek wypełniony płynem. Torbiel Bakera jest poważnym stanem zapalnym i obejmuje ścięgno mięśnia podkolanowego. Najczęstszym sygnałem jest nie tylko spuchnięta tylna część kolana, lecz przede wszystkim kłopot z pełnym wyprostem nogi w kolanie. Co więcej, kolano jest obrzęknięte i wyraźnie odczuwamy jego stan zapalny. Niestety ryzyko wystąpienia cysty dotyczy sportowców- zarówno amatorów, jak i profesjonalistów, a także osób z nadwagą. W obu przypadkach dochodzi do mocnego przeciążenia stawów. Oczywiście torbiel może być takie objawem nieprawidłowo wykonanego ćwiczenia lub może pojawić się także na skutek: zmian zwyrodnieniowych stawów, przepukliny torebki stawowej, zapalenia kaletek maziowych czy niewłaściwym mechanizmie zastawkowym torebki i rehabilitacja w procesie leczenia dolegliwości tylnej części kolanaCelem działania rehabilitacji i fizjoterapii będzie odciążenie i zmniejszenie dolegliwości bólowych. W tym celu wykorzystuje się szereg zabiegów z zakresu fizykoterapii, dzięki oddziaływaniu czynników zewnętrznych na chore miejsce. W skład fizykoterapii wchodzą zabiegi z zakresu ciepłolecznictwa, elektroterapii, ultradźwięków, magnetoterapii, laseroterapii czy krioterapii. Obecnie fizjoterapeuci stosują także terapię metodą kinesiotapingu oraz masaże lecznice. W celu usprawnienia pracy stawu kolanowego wykorzystuje się także kinezyterapię, czyli leczenie ruchem. Terapeuta zleca delikatne ćwiczenia izometryczne, rozciągające oraz pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową. Później, wprowadza się ćwiczenia oporowe, których zadaniem jest wzmocnienie torebki stawowej. W fazie końcowej, pacjent wykonuje ćwiczenia całej kończyny dolnej w celu jej usprawnienia i wzmocnienia. W procesie rehabilitacji używa się specjalnego sprzętu, piłek, trampolin, taśm, rollerów czy kwestią jest postawienie prawidłowej diagnozy i przeprowadzenie odpowiedniego procesu leczenia, dlatego należy udać się do profesjonalnych specjalistów. Pamiętajmy, że kolana tuż obok kręgosłupa to narząd ruchu najbardziej narażony na kontuzje, dlatego powinniśmy o nie szczególnie pod kolanem – co oznacza ból z tyłu kolana | Rezonans magnetyczny Warszawa – prywatna pracownia REX Medica – WarszawaKolano to staw, który ze względu na swoją budowę oraz codzienne obciążenia jest narażony na różnego rodzaju kontuzje i związane z tym dolegliwości. Wiele osób, i to nie tylko starszych, skarży się na bóle pod kolanem, zarówno z przodu, jak i z tyłu, w okolicach dołu podkolanowego. O czym może to świadczyć?Myśląc o bólach kolana większości osób w pierwszej chwili do głowy przychodzą dolegliwości przedniej części stawu – bóle zlokalizowane w przyśrodkowej części kolana, bliżej wewnętrznej lub zewnętrznej strony kończyny. Tymczasem sporym problemem może być również ból pod kolanem, zarówno z przodu, jak i w okolicach dołu podkolanowego, z tyłu kończyny. Również tego typu dolegliwości nie można lekceważyć – wymagają one precyzyjnej diagnostyki oraz wdrożenia odpowiedniego z tyłu kolana – torbiel BakeraBól z tyłu kolana może być objawem torbieli Bakera, zwanej również cystą Bakera lub torbielą dołu podkolanowego. Jak dotąd nie ustalono jednej, konkretnej przyczyny jej występowania – wiadomo, że częściej powstaje u osób uprawiających sport, wykonujących bardzo ciężką pracę fizyczną, ale również z nadwagą i otyłością. Niekiedy torbiel Bakera rozwija się jako późne powikłanie stanów zapalnych kolana, reumatoidalnego zapalenia stawów oraz przepukliny torebki stawu z tyłu kolana to oczywiście nie jedyne objawy torbieli Bakera. Początkowo pacjenci zauważają w dole podkolanowym guzka, który nie jest bolesny. Z czasem jednak rośnie, pojawia się ból, obrzęk i zaczerwienie skóry, a gdy osiągnie duże rozmiary – także problemy z normalnym zginaniem kończyny. Jeśli torbiel jest na tyle duża, że uciska naczynia krwionośne i nerwy, mogą pojawić się drętwienia, mrowienia i zaburzenia czucia całej torbieli Bakera nie jest najczęściej trudne do rozpoznania. Doświadczony ortopeda może postawić diagnozę już na podstawie wywiadu z pacjentem i badania fizykalnego, choć oczywiście dla jej potwierdzenia wykonuje się badania obrazowe. Najczęściej jest to USG oraz rezonans magnetyczny torbieli Bakera zależy od stopnia zaawansowania problemu. Niewielkie zmiany leczy się zachowawczo, poprzez odciążanie kończyny, odpowiednią fizjoterapię czy mało inwazyjne zabiegi punkcji (nakłucie torbieli, odciągnięcie zgromadzonego płynu oraz wstrzyknięcie leku sterydowego). Jeśli zmiana jest duża, konieczna jest operacja, po której trzeba przejść jeszcze odpowiednią pod kolanami – zapalenie gęsiej stopkiGęsia stopka to określenie wspólnego przyczepu trzech mięśni: krawieckiego, smukłego i półścięgnistego. Jest on położony na kości piszczelowej, kilka centymetrów poniżej kolana. Mięśnie te utrzymują kolano w prawidłowej pozycji, umożliwiają jego zginanie oraz rotację uda do gęsiej stopki to dolegliwość, w której na skutek różnych czynników – najczęściej nadmiernego tarcia – dochodzi do lokalnego stanu zapalnego zarówno przyczepu mięśniowego, jak i struktur okołostawowych. Zazwyczaj jest to kontuzja osób aktywnych fizycznie, uprawiających kolarstwo, bieganie, piłkę nożną i koszykówkę. Ryzyko jej występowania zwiększają także przebyte wcześniej urazy, choroby zwyrodnieniowe stawu kolanowego, otyłość oraz objawem zapalenia gęsiej stopki jest ból nogi pod kolanem, w przyśrodkowej części stawu. Najczęściej pojawia się w nocy w spoczynku oraz podczas bardzo intensywnego wysiłku fizycznego, w zaawansowanych stadiach również podczas normalnych codziennych czynności jak wchodzenie po schodach czy wstawanie z krzesła. Bóle pod kolanami to jednak nie wszystko – charakterystyczna jest także miejscowa sztywność oraz miejscowy zapalenia gęsiej stopki nie jest prosta, a to ze względu na fakt, że zarówno objawy, jak i umiejscowienie bólu mogą być mylone np. z chorobą zwyrodnieniową kolana lub uszkodzeniem łąkotki. Z tego względu konieczne są zarówno testy funkcjonalne mięśni stawu kolanowego, jak i precyzyjne badania obrazowe, pozwalające na bardzo dokładne zobrazowanie wszystkich struktur anatomicznych kolana. Takim badaniem jest bez wątpienia rezonans gęsiej stopki leczy się przede wszystkim zachowawczo, a podejmowanie działania mają za zadanie wyeliminowanie stanu zapalnego, zlikwidowanie objawów oraz uniknięcie nawrotów. Stosuje się leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, jeśli w kaletce znajduje się płyn – wykonuje się drenaż i podanie glikokortykosteroidów do ścięgien w formie zastrzyków. Niezbędna jest rehabilitacja oraz modyfikacja treningu, tak aby wyeliminować błędy prowadzące do powstawania stanów rezonansem magnetycznym, które jest nieocenionym narzędziem przy diagnozowaniu wszelakich chorób kolan, wykonać można w naszej klinice Rex Medica Sport w Warszawie. Wszystkie osoby wymagające tego typu nowoczesnej, precyzyjnej diagnostyki, zapraszamy do kontaktu -> Zapewniamy opiekę doświadczonych specjalistów i krótkie terminy oczekiwania na wizytę!Ból pod kolanem (cysta Bekera) leczenie i rehabilitacja – Klinika HBBardzo powszechnym objawem zgłaszanym w gabinetach fizjoterapeutycznych lub lekarskich jest ból pod kolanem. Jedną z głównych przyczyn tego bólu może być cysta Bekera. Jest to cysta, która wypełniona płynem powoduje obrzęk oraz uczucie spięcia za cysta BekeraNierzadko zdarza się, że pojawiają się tylko objawy cysty, a ona w rzeczywistości nie istnieje. Jest ograniczenie zgięcia, uczucie opuchnięcia i gulki pod kolanem. Za takie objawy bardzo często odpowiedzialny jest mięsień podkolanowy, kręgosłup lędźwiowy czy też więzadła miednicy. Pochodzenie “uczucia” posiadania cysty Bekera można zbadać palpacyjnie podczas wizyty u fizjoterapeuty w Klinice HB. W pierwszej kolejności zajmiemy się różnicowaniem, a następnie leczeniem. Jeśli jest to pseudocysta to leczenie jest szybkie, jeśli masz cystę wypełnioną płynem to czeka Cie dłuższy proces terapeutyczny. Proponujemy rozwiązania lecznicze zarówno dla cysty jak i pseudocysty cysty Bekera – charakterystyczny ból pod kolanemBól może się nasilać podczas wyprostu albo zgięcia kolana oraz podczas aktywności fizycznej. Dolegliwość ta jest najczęściej konsekwencją innych urazów kolana takich jak zwyrodnienie albo uszkodzenie chrząstki. Obie te sytuacje powodują nadprodukcje płynu stawowego w kolanie, co skutkuje powiększeniem cysty Bekera. Nie zawsze cysta Bekera może powodować ból, ale takie objawy jak puchnięcie kolana, albo ograniczenie zakresu ruchu powinny być zgłoszone do specjalisty, Płyn maziowy ma za zadanie zredukować tarcie w stawie kolanowym podczas poruszania co zapewnia nam płynność ruchu. Czasem jednak dochodzi do jego nadprodukcji, a wtedy gromadzi się on właśnie z tyłu kolana w kaletce podkolanowej tworząc cystę Bekera. Może tak się dziać z powodu toczącego się w stawie stanu zapalnego albo świeżego urazu np. rozerwanie chrząstki cysty BekeraNiestety czasami dochodzi do rozerwania cysty i wycieku płynu maziowego do łydki powodując ostry ból w kolanie, puchnięcie łydki oraz zaczerwienienie i uczucie spływania płynu w dól łydki. Objawy te bardzo przypominają objawy zakrzepicy w żyłach kończyny dolnej. Dlatego tak ważna jest pełna diagnostyka, aby wykluczyć pozostałe, cięższe choroby. Do podstawowej diagnostyki należy badanie palpacyjne, ultrasonografia, rentgen albo rezonans cysty Bekera w Klinice HBZdarza się, że cysta Bekera znika samoistnie, jednak w większości przypadków zalecane jest leczenie. Po konsultacji ortopedycznej możemy spodziewać się farmakoterapii np. w postaci iniekcji, które powodują ustąpienie bólu, ale niestety cysty bardzo często nawracają. Wśród lekarzy powszechne jest również usuwanie płynu za pomocą igły pod kontrolą USG. Bardzo pomocna okazje się przede wszystkim fizjoterapia czyli chłodzenie kolana, kompresja oraz terapia indywidualna z terapeutą. Dobry terapeuta powinien zwrócić szczególną uwagę na poprawę zakresu ruchu, rozciągnięcie mięśni, które zostały przykurczone oraz terapię manualną, która powinna poprawić grę stawową. Bardzo często przyczyna leży nie w samym kolanie ale w stawach sąsiednich – konieczne jest sprawdzenie jak pracuje staw skokowy, staw biodrowy oraz miednica i kręgosłup. Można zastosować również inne terapie wspomagające takie jak kinesiotaping. Ważne jest holistyczne podejście do pacjenta aby uniknąć nawrotu choroby.

Artroza - choroba zwyrodnieniowa stawów. Artroza spowodowana jest naturalnym starzeniem się układu kostno-stawowego. Zmiany zwyrodnieniowe powstają na skutek "zużywania" się lub urazu chrząstki stawowej. Choroba ta ma charakter niezapalny, co oznacza że jej patogenezą jest uszkodzenie stawu, a dopiero w wyniku tego może pojawić się

Nie ma chyba człowieka, który w przeciągu swojego życia chodź raz nie skarżył się na bóle kolan. Dolegliwości stawów kolanowych są jedną z najpopularniejszych chorób cywilizacyjnych i należą do grupy 10 chorób, które powodują największą niepełnosprawność. W chorobie zwyrodnieniowej kolan nadmiernym procesom degeneracyjnym ulega chrząstka stawowa. Procesy degeneracji chrząstki przeważają nad procesami syntezy, dlatego dochodzi do powolnego ścierania się chrząstki stawowej i wytwarzania się osteofitów (wyrośli kostnych). Ponadto dochodzi do tworzenia się procesu zapalnego błony maziowej i tkanek okołostawowych, co w konsekwencji prowadzi do ograniczenia zakresu ruchomości i pojawienia się dolegliwości bólowych. Według badań na chorobę zwyrodnieniową stawów cierpi około 2 mln Polaków, Choroba dotyczy około 30% osób w wieku 45-64 lata, natomiast jeżeli chodzi o osoby starsze niż 65 lat to zestawienie procentowe sięga 60%, a osoby powyżej 75 roku życia, to już astronomiczna liczba 80% społeczeństwa. Kobiety przeważają, jeżeli chodzi o występowanie choroby zwyrodnieniowej stawów. Kiedyś uważano, że do zwyrodnienia stawów dochodzi na drodze naturalnego procesu starzenia się organizmu, niestety istnieje jednak wiele przypadków występowania tego schorzenia już po 40 roku życia. Trochę o anatomii w przypadku zwyrodnień kolana Staw kolanowy ma bardzo złożoną budowę, dlatego, że z jednej strony musi być bardzo elastyczny, a z drugiej bardzo stabilny aby umożliwiać codzienną lokomocję. Tak naprawdę w obrębie kolana mamy trzy stawy. Staw rzepkowo-udowy (połączenie rzepki z kością udową), staw piszczelowo-udowy (połączenie kości udowej z kością piszczelową) oraz staw piszczelowo-strzałkowy bliższy (połączenie dwóch kości podudzia). Ten artykuł dotyczy najważniejszego stawu z całej trójki a mianowicie stawu piszczelowo-udowego. Aby ruch w stawie przebiegał sprawnie, niezbędne jest współgranie wielu struktur anatomicznych. Więzadła i torebka stawowa odpowiadają za to aby staw był stabilny i nie wykraczał po za fizjologiczny zakres ruchomości. Kolejnym ważnym elementem stawu są łąkotki, zbudowane z tkanki chrzęstnej włóknistej odpowiadają za prawidłową prace kolana po przez dopasowanie do siebie powierzchni stawowych między kością piszczelową a kością udową, umożliwiają także niewielkie ruchy obrotowe. Czynnymi stabilizatorami stawu są oczywiście mięśnie. Ważne jest aby pomiędzy mięśniami otaczającymi staw istniał balans, napięcie musi być zrównoważone. Jeżeli jest przewaga napięcia jednej grupy mięśniowej to może dojść do zaburzenia biomechaniki, a to z kolei przyczynia się do szybszego zużywania struktur stawowych. Do najważniejszych mięśni oddziałujących na staw kolanowy należą – mięsień czworogłowy uda i jego antagoniści czyli grupa kulszowo goleniowa (znajdująca się z tyłu uda), w której skład wchodzą mięsień dwugłowy uda, półbłoniasty i półścięgnisty. Te dwie grupy mięśniowe są odpowiedzialne za ruchy wyprostu i zgięcia. Kluczową strukturą w przypadku choroby zwyrodnieniowej jest chrząstka stawowa. Ta skomplikowana struktura występująca na powierzchniach stawowych kości posiada liczne funkcję, bardzo ważne dla prawidłowej biomechaniki w kontekście przenoszenia sił i ochrony stawów. Do najważniejszych funkcji chrząstki stawowej należy zapewnianie jak najmniejszego tarcia w stawie oraz rozkładanie obciążeń. Niestety chrząstka ma ograniczone możliwości odżywiania. Do chrząstki nie dochodzą tętnice, nie ma w niej naczyń limfatycznych. Odżywiana jest ona w głównym stopniu przez płyn stawowy jak i w mniejszym stopniu dzięki substancjom pokarmowym z kości. Budowa i funkcja chrząstki nie pozwala na proces gojenia bądź regeneracji. Żywotność komórek chrząstki szklistej znajdujących się głęboko w tkance, zwanych chondrocytami wraz z wiekiem jak i rozwojem tkanki spada. W wyniku tego procesu komórki te ulegają degradacji, a to pogarsza ich mechaniczne właściwości. Niewielkie zdolności regeneracyjne wykazywane przez chrząstkę szklistą, doprowadzają do sytuacji, gdzie w miejscu uszkodzenia zostaje ona zastępowana chrząstką włóknistą, która posiada gorsze własności biomechaniczne. Wtedy to podchrzęstna warstwa kostna przenosi obciążenia (stąd wynika ból, bo tkanka podchrzęstna jest unerwiona w przeciwieństwie do chrząstki szklistej) a zarazem ulega pogrubieniu. Choroba zwyrodnieniowa obejmuje wszystkie struktury, które tworzą staw: podchrzęstną warstwę kości, torebkę stawową, więzadła oraz mięśnie. W wyniku zmian zwyrodnieniowych kości budujące staw ulegają deformacji. Ich struktura staje się nierówna, tworzą się wyrośla kostne (osteofity), dochodzi do zwapnień w obrębie więzadeł, torebki stawowej oraz mięśni. Ponadto dochodzi do zmiany ustawienia osi stawu kolanowego, co wpływa na dalszy wzrost przeciążeń. Całkowite zahamowanie procesu zwyrodnieniowego nie jest możliwe, natomiast leczenie zachowawcze może złagodzić objawy i spowolnić proces niszczenia stawu. Objawy choroby zwyrodnieniowej kolana Zazwyczaj głównym objawem zwyrodnienia kolana (stawu kolanowego) jest ból, który świadczy o znacznej degeneraci stawu. Ból najczęściej jest zlokalizowany na wysokości szpary stawowej (jest to miejsce w którym dochodzi do ruchu w stawie). Najczęściej objawy dotyczą tylko przyśrodkowej lub bocznej części stawu. Jednakże, w przypadku zaawansowanych zmian objawy mogą dotyczyć obydwu przedziałów, przedniej i tylnej części stawu oraz mogą promieniować w kierunku stopy lub początkowym etapie choroby objawy pojawiają się po dłuższym obciążeniu stawu. Głównie chodzi tu o pozycję stojącą, chodzenie (szczególnie po nierównym podłożu i po schodach). Z czasem objawy pojawiają się nawet w spoczynku. W przypadku choroby zwyrodnieniowej charakterystycznym objawem jest bolesna sztywność stawowa odczuwalna po dłuższym siedzeniu lub po nocy. Często ruch łagodzi objawy. Przy bardzo dużej degeneracji stawu objawy mogą pojawiać się w nocy albo przy nawet delikatnym ruchu w stawie. Do tego dochodzi ograniczenie zakresu ruchomości (szczególnie krańcowego ruchu zgięcia i wyprostu), różnego rodzaju trzaski podczas ruchu, obrzęk i ocieplenie stawu po wysiłku fizycznym. Do objawów należy także zanik mięśni (szczególnie mięśnia czworogłowego), co odczuwalne będzie np. podczas wchodzenia lub schodzenia ze schodów. Przyczyny postępowania zwyrodnień kolana Jest bardzo wiele czynników, które wpływają na powolne uszkodzenia chrząstki stawowej. Do przyczyn w pierwszej kolejności możemy zaliczyć nadwagę i otyłość. Redukcja wagi w znacznym stopniu zmniejsza obciążenie stawów a przez to spowalnia uszkodzenie chrząstki. Czynnikiem, który bardzo mocno wpływa na powstanie zwyrodnienia kolana jest asymetria obciążania obydwu kończyn dolnych. W przypadku skoliozy (skrzywienia kręgosłupa) lub asymetrii ustawienia miednicy często ciężar ciała przesuwa się na jedną stronę. W takim przypadku podczas stania i chodzenia jeden staw kolanowy jest poddany znacznym większym obciążeniom niż drugi. To samo dotyczy pracy zawodowej, w której często dochodzi do przenoszenia ciężaru ciała tylko na jedną stronę. Asymetria obciążenia stawu kolanowego to również kolana koślawe (stawy kolanowe uciekają do środka, tworząc literę X) oraz szpotawe (kolana uciekają do boku, tworząc literę O). W obydwu sytuacjach dochodzi do nadmiernego rozciągnięcia torebki stawowej i struktur więzadłowych po jednej stronie stawu a bardzo mocnego obciążeniem chrząstki stawowej i łąkotki pod drugiej. Ta sama sytuacja dotyczy nadmiernych przeprostów w stawie kolanowym gdzie bardzo mocno obciążony jest przedni przedział stawu. O dziwo do tego typu przeciążeń dochodzi nawet u osób szczupłych. Kolejnym czynnikiem, który ma wpływ na powstanie zwyrodnienia stawu kolanowego jest osłabienie mięśni stabilizujących staw kolanowy. W przypadku stabilizacji mięśniowej ważny jest prawidłowy balans pomiędzy grupami o przeciwnej funkcji. Tak by zbyt duża siła i masa mięśniowa którejś z grup nie powodowała zaburzenia prawidłowej osi obciążenia w stawie. Ponadto słaba stabilizacja stawu w przypadku dużych przeciążeń sprzyja degeneracji chrząstki. Praca zawodowa może mieć również ogromny wpływ na zużywanie się chrząstki stawowej. Jednostajna pozycja klęczące, siad na piętach, chodzenie po schodach lub podnoszenie ciężkich przedmiotów, to czynniki, które będą wpływać na przyspieszone zużycie stawu. Jednym z ostatnich czynników, który wpływa na rozwój choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego jest sport. Wśród dyscyplin, które wpływają na przeciążenie kolan zaliczamy: podnoszenie ciężarów, sporty walki, bieganie, sporty ekstremalne. Wiąże się to przede wszystkim z powtarzającymi się przeciążeniami, dużym obciążeniem treningowym, duża intensywnością zawodów oraz licznymi urazami. Ponadto szybsze zużycie chrząstki stawowej ma miejsce w wielu stanach pourazowych. Zarówno złamania, skręcenia, naderwania w obrębie kończyn dolnych wpływają na zmianę biomechaniki działania stawu co po latach mogą skutkować wcześniejszymi zmianami zwyrodnieniowymi. Zwyrodnienie stawu kolanowego to również efekt wielu chorób układowych tj: Rzs (reumatoidalne zapalenie stawów), borelioza, artropatie, zapalania bakteryjne. Diagnostyka Rozpoczęcie diagnostyki przez lekarza lub fizjoterapeutę będzie polegało na ocenie: testów ruchomości, lokalizacji bólu oraz siły mięśniowej. Istotna będzie także ocena stawu biodrowego, skokowego oraz osi kończyn dolnych. Jeśli chodzi o diagnostykę obrazową konieczne będzie badanie RTG. Wykonuję się je aby ocenić staw pod kątem zwężenia szpary stawowej, sklerotyzacji podchrzęstnej kości, torbieli oraz występowania osteofitów (wyrośla kostne). Lekarz może uzupełnić diagnostykę w wybranych przypadkach kierując pacjenta na MR (Rezonans magnetyczny), TK (Tomografię komputerową) lub USG. Diagnostyka różnicowa Chorobę zwyrodnieniową kolana należy zróżnicować z innymi dysfunkcjami. Jest wiele schorzeń, u których można zaobserwować podobne objawy do tych występujących w gonartrozie, dlatego niezbędne jest bardzo dokładne badanie. Takie postępowanie jest niezbędne by odróżnić objawy od przyczyn, co jest niezmiernie ważne dla strategii leczenia. Choroby z podobnymi objawami to: łuszczycowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), dna moczanowa, reumatyzm tkanek miękkich, artropatia z odkładaniem soli wapnia, zakażenie stawu, nowotwory. Leczenie zwyrodnień kolan Leczenie choroby zwyrodnieniowej powinno być zawsze indywidualne do przebiegu choroby pacjenta, czynników ryzyka oraz schorzeń współistniejących. Podczas procesu leczenia istotnych jest wiele czynników. Proces rehabilitacji powinien się rozpocząć od rozluźniania napięć mięśniowo-powięziowych w obrębie uda oraz podudzia. Przyspieszy to proces regeneracji tkanek poprawi krążenie oraz mobilność stawu kolanowego. W chorobie zwyrodnieniowej bardzo często dochodzi do ograniczenia ruchomości stawowej. Dlatego kolejnym etapem rehabilitacji są ćwiczenia, które poprawiają zakres ruchomości stawu. Pomocne mogą być również techniki terapii manualnej, które wpłyną na poprawę ruchomości torebki stawowej oraz pozostałych tkanek okołostawowych. W celu odżywienia powierzchni stawowych istotny jest ruch, w przypadku stawu kolanowego wskazana jest jazda na rowerze stacjonarnym. Jeśli podczas kręcenia dolegliwości bólowe nie wzrastają to warto rozpocząć kręcenie od kilku minut dziennie. Jeśli objawy nie będą się zwiększać to można wydłużać czas kręcenia do kilkudziesięciu minut dziennie. Ruch będzie powodował stymulacje stawu do produkcji mazi stawowej, która jest kluczowa w chorobie zwyrodnieniowej. Najważniejsze, że podczas tego typu aktywności nie dochodzi do znacznego obciążenia stawu, bo cały ciężar spoczywa na siodełku a nie na stopach. Ważna jest również modyfikacja aktywności fizycznej. Zamiast aktywności powodujących duże obciążenia stawu, tj. długie marsze czy ćwiczenia w pozycji stojącej można spróbować wykonywać aktywności, które w mniejszym stopniu będą obciążać stawy. Do tego typu aktywności możemy zaliczyć: pływanie, jazdę na rowerze, ćwiczenia w pozycji siedzącej lub leżącej. Jednym z czynników, który może znacznie przyczynić się do redukcji obciążeń stawu jest powrót do optymalnej wagi. Zrzucenie nawet kilku kilogramów powoduje już istotne zmniejszenie obciążenia stawu. Uzupełnieniem procesu rehabilitacji w stanach ostrych może być leczenie przeciwzapalne i przeciwbólowe za pomocą leków doustnych, maści oraz iniekcji dostawowych. W mniej zaawansowanych przypadkach lekarz może zaproponować iniekcje do stawowe oparte na kwasie hialuronowym. Fizykoterapia Fizykoterapia w przypadku zwyrodnienia kolana ma główne zastosowanie w stanie ostrych dolegliwości bólowych. Ma działanie wspomagające po przez poprawę ukrwienia stawu, zmniejszenie stanu zapalnego i redukcję dolegliwości bólowych. W stanie przewlekłym pomocne mogą być okłady borowinowe, parafinowe lub lampa sollux (wpłyną na poprawę ukrwienia stawu i rozluźnienie tkanek miękkich przed ćwiczeniami). W stanie ostrym (duży ból i stan zapalny) wykorzystuje się krioterapię. Korzystne może być także działanie: magnetoterapii, laseroterapii, elektroterapii lub ultradźwięków. Zabieg operacyjny W przypadku bardziej zaawansowanych zmian kiedy wyczerpały się możliwości leczenia zachowawczego niezbędna może się okazać operacja. Rodzaj zabiegu będzie zależał w dużej mierze od funkcji stawu i zmian obecnych w diagnostyce obrazowej. Jeśli zmiany nie są zaawansowane to lekarz może zdecydować się na artroskopię za pomocą, której można oczyścić zniszczoną chrząstkę i usunąć inne uszkodzenia. Artroskopia niesie dużo mniejsze powikłania w porównaniu do operacji na otwartym kolanie, lecz nie zawsze jest możliwa. Innym zabiegiem jest endoprotezoplastyka gdzie dochodzi do wymiany stawu (usunięcie fragmentów kości, które są zastąpione metalowymi komponentami). Endoprotezoplastyka może być częściowa lub całkowita. W przypadku endoprotezoplastyki częściowej wymieniana jest boczna lub przyśrodkowa część stawu. Jednak w większości przypadków dochodzi do całkowitej wymiany stawu. Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie zawsze indywidualny ponieważ zależy od wielu czynników. Decyzje o doborze ćwiczeń i momencie obciążania stawu powinni wspólnie podejmować lekarz wraz z fizjoterapeutą. Głównymi celami będzie poprawa ruchomości, siły i stabilności stawowej. Ważna będzie praca nad prawidłowym wzorcem chodu. Zaopatrzenie ortopedyczne – zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji? Kliknij w link i zajrzyj do naszego Sklepu!W przypadku znacznych dolegliwości bólowych w celu odciążenia stawu zastosować można kule, balkonik lub kije do nordic walking. Powinno się je trzymać w ręce przeciwległej do kończyny chorej. W wyborze pomocy do chodzenia powinien pomóc fizjoterapeuta, który oceni wzorzec chodu. Przy niewielkich zmianach pomocne mogą być także żelowe wkładki do butów dla większej amortyzacji podczas stabilizację oraz unieruchomienie bolesnego stawu może zapewnić orteza stawu kolanowego. Wpłynie ona na ograniczenie bolesności w stanie ostrym oraz zwiększy stabilność podczas chodzenia po nierównościach. W przypadku ortezy należy pamiętać, że może ona być zakładana tylko w przypadku zaostrzenia dolegliwości maksymalnie przez kilka godzin dziennie. Noszenie jej codziennie przez dłuższy czas wpłynie na osłabienie siły mięśniowej i pogorszenie funkcji pomyśleć również o wygodnym obuwiu ortopedycznym. Obecnie wiele firm produkuje ładne buty wykonane z najlepszych materiałów o doskonałym komforcie i dobrej amortyzacji podczas chodzenia. W przypadku rehabilitacji bardzo przydatne są różnego rodzaju gumy i taśmy, piłki, krążki sensomotoryczne oraz mata do ćwiczeń. Pomocny może być również rotor. Rokowania w chorobie zwyrodnieniowej kolan W przypadku zwyrodnienia stawu kolanowego rokowania są zależne od stopnia zniszczenia stawu, czasu trwania choroby, masy ciała oraz stanu pozostałych stawów kończyn dolnych. Na początkowych etapach choroby dobra terapia i stosowanie się do zaleceń fizjoterapeuty może znacznie załagodzić dolegliwości. Przy znacznie uszkodzonym stawie rehabilitacja ma ograniczone działanie, docelowym wyjściem będzie zabieg operacyjny. Zachęcam do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jureczko Świat Rehabilitacji – Kompleksowa Pomoc w Jednym Miejscu! Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie!

ochrania od przodu staw kolanowy